Sister Story

Paspoort kwijt in de Sahara

In een wereld waar veel onduidelijk is over testen, regels en handhaven vertrokken Sandra en ik naar Marokko, 6 november 2021*. In Marokko was een warm welkom door onze vertrouwde gids Abdul. “We are family”, riep hij. Wat een zachte landing, een trip door Marokko en de Sahara met de “family”. De begeleiding voor de groep viel weg. We kregen ruimte om te reflecteren over onze samenwerking, de tegenslagen en de oorsprong van Sisters Travel. Het vertrouwen was voelbaar, en de angst voor het onzekere, het onbekende was er ook. Wat zou het brengen? Van de woestijn kan je beter geen verwachtingen hebben. Dat zeg ik tegen de groep, nu kon ik het zelf weer ervaren. Het ontvouwt zich terwijl je andere plannen hebt. De realiteit dwong me om de verwachtingen acuut los te laten en me over te geven aan wat er wel was. Wat een geschenk.

De eerste nacht droomde ik, Barbara, dat Sandra haar paspoort verloren had en ik haar redde doordat ik nog een kopie had in mijn rugzak. Het voelde erg fijn dat ik Sandra hielp. Het was een voorbode voor een innerlijke reis terug naar onze kindertijd en ontstane patronen in ons familiesysteem. Ik had vertrouwen dat we samen deze reis konden maken maar het was zoeken naar een verdieping in de samenwerking. Ik kon mijn vinger er nog niet op leggen. Kriebels voor het onbekende.

De droom stond voor mij voor het vinden van mijn eigen identiteit. We zijn ten slotte niet elkaars kopie. Beiden in hetzelfde familiesysteem opgegroeid waar veel ruimte ingenomen werd door hard werken, het helpen van anderen en weinig ruimte voor het uitspreken van je gevoel en de ontwikkeling van een eigen identiteit. Mijn zus en ik zijn voor elkaar gaan zorgen en boden elkaar veiligheid maar dat werkte nu niet meer. In de kindertijd heel functioneel maar het stond nu ook in de weg van onze eigen identiteit, volwassenheid en de basis van Sisters Travel.

De ware uitdaging was niet het voltooien van het wandelen in de Sahara en onze trip dat was totaal geen probleem. De ware uitdaging was de innerlijke reis en opnieuw mijn identiteit bepalen. Twee volwassen vrouwen symbiotisch verbonden vanaf de babytijd. Een nieuwe laag in de verbinding opzoeken en een patroon doorbreken. Eerst zorgen voor jezelf en autonoom blijven. Het duidelijk aangeven van grenzen, wat is van jou? En wat is van mij? En is dat niet moeilijk in elke relatie? Wat gebeurt er als ik me echt uitspreek, wat doet dat met de samenwerking? Praten hierover hielp niet.

De woestijn hielp wel, stap voor stap door het zand, zandduinen van meer dan 150 meter hoog, de warmte en het kinderlijke spelen met zand. De zon op mijn huid. De horizon zo prachtig alsof ik in een filmscene liep (dit bleek ook echt het geval, meer hierover in een andere blog!). Woorden zijn dan overbodig. Slechts kreten van “Wow” wat is dit mooi en prachtig. Langzaam raakte ik uit mijn hoofd en in mijn lijf. De inzichten kwamen vanzelf. Het was goed precies zoals het ging. 

Allebei liepen we in ons eigen tempo en proces. Stap voor stap beklommen we de allerhoogste duin, voor elke stap omhoog, glijd je weer een beetje terug. Het voelde heerlijk en zwaar tegelijk. We wilden verder omhoog. Boven op de duintop was het tastbaar en zichtbaar, vermoeid en uitgeput door de klim stortten we ons allebei ver uit elkaars buurt, op de duintop. Stilte, op mezelf en een innerlijk weten dat het helemaal goed was. “Wow” wat een moment. Een overweldiging uitzicht en veel rust en ruimte. Het brak letterlijk open in mijn hart. Een stroom van energie kwam vrij.

Eenmaal weer op de terugweg waren weinig woorden nodig. Het voelde goed. Sisters Travel dat is waar ons hart ligt en met al onze ervaringen helpen we graag anderen op hun eigen pad naar je ware zelf, je eigen identiteit. Terug in Nederland voelde het heel opgeruimd, opgeschoond en herboren. Een oud stukje van onszelf losgelaten in de woestijn en met nieuwe energie en nieuwe verbinding weer verder. Dat gun ik iedereen. De woestijn geeft onvergetelijke momenten Ik kan niet wachten tot maart 2022.

* Kleine toelichting op de november 2021 Sahara reis:

Een week voor de vertrekdatum bleek het onmogelijk met de groep dames te gaan. Marokko had de vluchten vanuit Nederland stopgezet. De vliegroute via Brussel leek zeer kansrijk, maar helaas niet voor Nederlandse “niet-gevaccineerden” in de groep. Deze groep hebben we nu verzet naar een volgend moment. Doordat de Sahara retraite met de hele groep sisters niet haalbaar was, zijn mijn zus en ik samen vertrokken naar Marokko. We zijn juist wel gegaan om trouw te zijn aan de waarden van Sisters Travel: vertrouwen, verbinding avontuur en een verlangen naar ruimte, reflectie en rust. Ons verlangen naar de woestijn hebben we gevolgd.