Het is alweer oktober en de herfst en kou zijn voelbaar. De tweede Corona golf zorgt voor veel verstilling. Waar ik eerst nog genoot van de vertraging en ruimte maakt het me nu verdrietig. Het gevoel overvalt me. Sisters Travel is gestart om samen met gelijkgestemden de magie te ervaren van de woestijn. Voor mij een flow, de combinatie van reizen en coachen, een droom die ik eindelijk ging leven. Maar het blijkt zoveel meer te zijn dan dat. Het is ook voor mij een ware tocht om juist in deze tijd op mijn pad te blijven. Alles lijkt ineens op de rem gezet, kunnen we nog wel op reis? Gaan we deelnemers teleurstellen?

Zucht, zoveel veranderingen de afgelopen jaren, wanneer komt nou eens de rust terug in mijn leven? Sinds twee jaar single, mijn hele leven opnieuw vormen met 3 kinderen. Investeren in nieuwe, niet altijd gezonde relaties waarbij het verlangen naar iets nieuws het niet haalde met de realiteit. Alles tezamen overviel het me hard.

Welke spiegel werd me voorgehouden? Toen droomde ik dat ik ergens op vakantie heel stevig op een cementen muurtje stond. Ik sprong in het water, ging bijna kopje onder en mijn ex-vriend riep: “Dat heb ik nou altijd zo leuk aan je gevonden, je springt gewoon.” In de ochtend werd ik heel blij wakker, wat een mooie droom. Ja dat ben ik, ik sta stevig en spring in het diepe.

Wat wil deze droom me vertellen? En ineens begreep ik wat aandacht vraagt. Focus op mezelf, focus op de vrouw die in het water springt. Ik ben vooral bezig met wat goed is voor anderen maar deze tijd vraagt om iets anders. Het is tijd om opnieuw aandacht te geven aan mijn innerlijke reis, verwaarloosd doordat altijd anderen voorgaan. Ook mijn innerlijke reis vraagt aandacht, zelfs na al die jaren van persoonlijke ontwikkeling en coachen klopt het aan. Het is tijd dat ik opnieuw een sprong maak voor mezelf. En dat hielp, alles lag weer open. Op zoek naar de rust in mijzelf en dat is best moeilijk. Mijn sisters helpen enorm om te reflecteren om op mijn pad te blijven.  Het vraagt me af te dalen in mijn eigen diepe wateren en relatiepatronen onder ogen te zien. Dit gaat met ups en downs maar ook met vertrouwen, want ik sta stevig. En het nieuwe vormt zich als vanzelf en opnieuw kom ik in een flow. De mooiste reis van het leven is de reis naar binnen.

Ik denk dat iedereen in meer of mindere mate deze periodes doormaakt. Het vraagt dat je even opnieuw stilstaat bij wat er van binnen leeft. Ik gun iedereen de rust en tijd om tot zichzelf te komen met steun van de sisters. In de woestijn, tijdens de walks of met persoonlijke begeleiding. Wil jij ook stappen zetten in je innerlijke reis? Gaan we samen op reis?

Barbara

De ondernemende dromer