In november 2021 was het gelukkig eindelijk zover, op reis naar de Sahara, het was alweer 2 jaar geleden dat ik een voet in de woestijn zette. Enkele dagen waren we (Sandra, Abdul en ik) op pad en het uitzicht was fenomenaal, het gezelschap top en de stilte heerlijk en ik kwam tot rust. Op dag vier van de reis vloog er plots een helikopter in de lucht over ons. Abdul vertelde heel rustig: “Ze nemen een film op”, alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Mijn buik kriebelde. We gingen die dag  een wandelroute lopen in de woestijn, langs waterbronnen, zandduinen, samen op ontdekkingstocht en met een lichte spanning gingen we op pad. De woestijn was echt heel erg leeg, geen mensen, stilte, niemand.

We waren nagenoeg een uurtje op pad toen plots uit het niets een man met walkie talkie opdook en ons gebaarde door de knieën te gaan. “Psst..lay down.…you are in a movie”. Eeuh…? Een film? De man nam ons mee en liet zien dat er een hele filmcrew achter de duinen verstopt was, windmachines, acteurs, een witte kameel, wow wat prachtig om dit van zo dichtbij mee te mogen maken. Van een afstand hebben we gekeken hoe een scene in detail opgenomen werd. Het scenario van de film bleek te gaan over een arme jonge jongen die de Sahara in trekt om zijn geluk te beproeven. Tijdens zijn tocht ontmoet hij een witte kameel waarmee hij kamelen races gaat rijden en hierdoor volwassen wordt. Hoe symbolisch, de woestijn in trekken en veel voorspoed tegenkomen. 

Wat een ervaring, ik liep door in stilte en extase, de magie van de woestijn kwam weer ten volle binnen. Ik voelde het in elke vezel van mijn lijf. Film, realiteit, dromen, werkelijkheid en verlangens, alles liep door elkaar. Als dat geen ware magie is.

Die dag heb ik heb nog enkele uren gewandeld en de weidsheid en pure schoonheid van de woestijn mogen ervaren. Stukken op blote voeten in het zand, de zon en wind op mijn huid, water drinken bij de bron. Alles kwam samen, en op zo’n moment, is dat pure magie. Ik voelde me verbonden met de magie van de Sahara, het voelde net als in een film. 

Retraite in het Hollywood van Marokko

Hoe kan het ook anders, net als in de film. Marokko is het land van prachtige Kashbahs, spannende exotische gesluierde mensen, de prachtige Sahara, de geuren van kruiden en het land waar vele films zijn opgenomen. De zwoele broeierige film Casablanca met Humprey Bogart, The Sheltering Sky met Debra Winger, en natuurlijk de prachtige woestijn scenes in Babel, Mission Impossible, James Bond, Games of Thrones, The Gladiator. Bovendien, in Ouarzazate, bij het beginpunt van onze reis vind je de beroemde film studio. Wow wat een indrukwekkende opsomming. Wat een ideaal landschap en een betoverende omgeving voor een retraite. 

Realiteit van het leven

Het is betoverend als de realiteit, dromen en verlangens samenkomen in je leven. Je kunt juist zo erg verlangen naar wat er niet is en daar veel tijd en gedachten aan besteden. Als ik maar eenmaal die baan heb, meer geld heb, die liefdevolle partner, als ik nou maar weer woestijnreizen ga maken, als dit, als dat….ja dan is mijn leven vervullend en voel ik me goed. We kennen allemaal dat gevoel wel eens. De realiteit spoort niet met je verlangens. Het lijkt een scene uit je leven die je wil herschrijven. De andere versie van de scene is veel beter en voldoet zoveel meer aan je verwachtingen. Deze prachtige ervaring in Marokko leerde mij weer geduld te hebben. De realiteit te omarmen en te genieten van ieder moment. Het was namelijk best moeilijk om het verlangen naar de woestijn steeds maar weer te temperen. Bezig te zijn met praktische en financiële zaken, veel vragen over vaccinaties en over de onzekere (reis)wereld te beantwoorden. Ik verlangde alweer zo lang naar de Sahara. Maar naarmate de tijd vorderde dat ik er niet was geweest, dacht ik: “is het een illusie, een droom, fictie?”. Het gevoel van de magie van de Sahara verdween naar de achtergrond en ik werd afgeleid. 

Daarom koester ik deze betoverende ervaring in een filmisch landschap in de Sahara. De Sahara is echt magisch. Gevoel, verlangen en de realiteit kwamen samen. Door je over te geven aan de realiteit in je leven en het contact met je verlangens te blijven houden ontstaan de magische momenten. Het was het wachten meer dan waard.

Barbara